Andre Mouton van Otavi, Namibië skryf: Hierdie brief verwys na skrywes van Jan Otto (17/02/2025) en Danie de Wet (19/02/2025).

Dit is duidelik dat ons almal ’n diepe liefde vir die kerk en die evangelie deel wat my dryf om weer eens die noodsaaklikheid van ’n Christosentriese benadering te beklemtoon.

Jan Otto het tereg die magneet-metafoor uit 1 Korintiërs 1:18-25 benadruk. Hierdie kragtige beeld herinner ons dat ons nie deur menslike wysheid of kultuur gered word nie, maar deur die kruisevangelie self wat ons aantrek tot Christus. Dit is juis hierdie punt wat ek met my oorspronklike brief wou stel.

Wanneer ek praat van ideologiese selfondersoek, is dit nie om mense in kategorieë te plaas of te etiketteer nie, maar om te erken dat almal van ons ’n bepaalde perspektief het wat ons interpretasie van Skrif en tradisie beïnvloed.

Dawie se waardevolle pastorale storie wat beklemtoon hoe noodsaaklik vergifnis is vir ’n Christenlewe vra: “Hoe hou luister en oordeel verband met mekaar?” My oortuiging is dat ware Bybelse oordeel nie los staan van liefde en luister nie. Selfs Jesus se sterkste veroordelings is nooit koud of selfregverdigend nie, maar gefokus op redding en transformasie.

Daarom is dit so belangrik om in gesprekke altyd ’n luisterende gesindheid te behou. Die doel van luister is nie om onsself te bevraagteken tot op die punt waar ons geen sekerheid oor die evangelie het nie, maar om ander se perspektief opreg in ag te neem, sodat ons in waarheid en liefde kan antwoord. Soos Jakobus 1:19 sê: “Elkeen moet maar gou wees om te luister, nie te gou om te praat nie, en nie te gou om kwaad te word nie.”

Dawie noem ook dat hy “woke stereotipes verwerp” en dat hy nie in ’n “fundamentalistiese” blik geplaas wil word nie. Dit is ’n geldige punt en herinner ons daaraan hoe maklik dit is om mekaar verkeerd te verstaan. Wanneer ek oor ideologiese selfondersoek praat, is dit juis om stereotipering te vermy. Ons moet versigtig wees vir enige benadering wat mense in rigiede kategorieë plaas. As ons mekaar begin etiketteer, verloor ons die rykheid van gesprek en vervang ons mense met karikature. Christus red verskillende mense deur hulle bymekaar te bring onder die heerskappy van God se genade. Die Bybel roep ons nie om mekaar te verdedig nie, maar om mekaar te bedien in die liefde van Christus.

My versoek bly staan: Laat ons Christus as ons sentrum hou. Laat ons luister veral na die Gees van God wat ons lei en laat ons ondersoek instel na ons eie voorveronderstellings om seker te wees dat dit Christus is, en nie ons eie ideologieë nie, wat ons rig. Laat ons ook stereotipering vermy. Jesus bid in Johannes 17: “Ek bid … dat hulle almal een mag wees, net soos U, Vader, in My is en Ek in U, sodat die wêreld kan glo dat U My gestuur het” (Johannes 17:21).