Kerkbode, die amptelike blad van die NG Kerk, is in 1849 deur Abraham Faure as De Gereformeerde Kerkbode gestig. Later is dié blad se naam na De Kerkbode verander, en nog later na Die Kerkbode. Sedert 2003 staan die blad net as Kerkbode bekend, met die motto: “Vandag se kerkkoerant vir vandag se kerkmense”.
Kerkbode is die oudste Afrikaanse blad in Suid-Afrika wat vandag nog bestaan. Sy geskiedenis kan in ses fases ingedeel word.
Die eerste fase, met Abraham Faure as redakteur, het sy aanloop gehad in die stryd teen die liberalisme van die 19de eeu en verteenwoordig ’n behoudend-evangeliese aansluiting by die Skrif.
Die tweede fase, met PGJ Meiring as redakteur, was ’n tyd van intense debatvoering oor Skrifgesag tydens die saak teen Johannes du Plessis.
Die derde fase het saamgeloop met die opkoms van Afrikanernasionalisme en, in die tyd van MJ van der Westhuizen en AP Treurnicht, pogings om apartheid Skriftuurlik te begrond.
Die vierde fase hang saam met die NG Kerk se getuienis oor Skrif en Skrifgesag en oor kerk en samelewing (albei in 1986), die verwerping van apartheid, die soeke na eenheid in die NG Kerkfamilie en die oorgang na ’n nuwe staatsbestel.
In die vyfde fase openbaar die kerk en sy blad ’n meer akkommoderende, verdraagsame aanslag, en groter aarseling om oor alles en nog wat sterk en “finale” uitsprake te maak.
Die sesde fase hang veral saam met ontluikende tegnologie en die drastiese skuiwe in die manier waarop nuus gelees en versprei en in die eerste plek finansieel volhoubaar vervaardig word. Dit gaan hier steeds oor kerknuus en die ontleding van strominge binne die NG Kerk, maar Kerkbode sluit nou volledig aan by die nuusmedia se groter stryd om aandag en relevansie te midde van die era van die sogenaamde “digitale ontwrigting”. Die koerant behou egter sy sterk stem en visie om spieël én venster vir die NG Kerk te wees.