Hoe moet die NG Kerk in hierdie tyd in sy konteks die gasvryheid waarvan die evangelie praat, uitleef? Hierdie vraag is Dinsdagoggend met die dagopening van die NG Kerk se Algemene Sinode aan sinodegangers gestel. 

Ds Anandie Greyling van Centurion het Lukas 11:5-8 gelees en gepraat oor hoe die eerste hoorders van die teks dit sou verstaan het. Jesus vertel daar ’n gelykenis van ’n reisiger wat in die aand by ’n man aankom en van hom gasvryheid ontvang. Die gasheer het nie kos vir hom nie, en gaan vra hulp by ’n buurman. Dié gee dit uiteindelik omdat hy iets daarvoor terugverwag.

Dié buurman wat gasvryheid “leen” verteenwoordig eintlik ’n leuen van wat gasvryheid is, het Greyling gesê.

Prof Nelus Niemandt het gesê baie gemeentes beskryf hulleself as ’n familie. Hy het egter gemaan dat as ’n gemeente so geheg aan mekaar verbind kan wees, dat dit moeilik is vir iemand om van buite in te kom.

Hy het die sinode herinner dat die kerk ’n gemeenskap van verskillendes is wat van mekaar kan verskil. Die beeld van die kerk as die liggaam van Christus wys juis op die verskille tussen lede.

Lees ook: REGSTREEKSE DEKKING @SINODE

Die kerk, het Niemandt gesê, is ’n gemeenskap met Christus as middelpunt, maar met grys grense. Soos daar mense van buite inkom, word die kerk se identiteit gedurig vernuwe.

Die NG Kerk moet egter ook gasvryheid ontvang. Niemandt het daarop gewys dat die wit Afrikaanse bevolking van Suid-Afrika teen 2030 net 1,8% van die bevolking sal wees.

Die kerk moet hom daarom opmaak vir die wysheid, tradisies en idees van ander mense. 

Die kerk moet gasvryheid op so ’n manier gee en ontvang dat mense hom sal glo, het Niemandt gesê.

Hy het gesê die beste manier om ’n kultuur van gasvryheid te kweek, is om bymekaar te leer.

Om dit te oefen, is sinodegangers gevra om iemand anders in die sinode wat hulle nie ken nie, vir middagete te nooi, en oor middagete verder daaroor te gesels.