Ek het amper vier-en-’n-half jaar lank in Suid-Korea gewoon. Alles wat ek in Korea teëgekom het, was buite my verwysingsraamwerk. Hulle het anders gelyk, gepraat, geëet en selfs anders geruik. Hulle was egter die meerderheid, die norm. Eintlik was ek “anders”. Stelselmatig het ek die taal en kultuur leer verstaan. Een van die dinge wat

In hierdie dae waarin ons graag saamgesels oor missionale kerkwees, hoor ons dikwels dat God deur die kerk na die wêreld wil beweeg. Ons dink oor God as ’n sturende God wat graag sy verlossing as antwoord op ons pyn en gebrokenheid ’n werklikheid wil laat word. Omdat God die kerk hiervoor wil gebruik, praat

Toe ek klein was, moes ek baie hoor dat ons bereid moet wees om te veg en te sterf vir ons land. Ons het gesing: “Ons sal lewe, ons sal sterwe, ons vir jou Suid-Afrika”. Later het ek ontdek mense het hulle lewe gegee vir ’n droom wat eie volksbelang ten koste van ander voor­op

Groot opwinding heers oor #imagine se vierde feesnaweek wat op 18-20 Maart 2017 plaasvind by drie feesterreine. Die afgelope drie jaar het die byeenkoms ’n bekende geleentheid op gemeentes se jeugbedieningkalenders geword. Jongmen­se kom bymekaar vir ’n naweek van sprekers, groep­be­spre­­kings, lof en aanbidding, wegbreekwerkwinkels, ge­bedstasies asook baie pret! Ons is dankbaar vir die tendense

“I’m too busy to chew. That’s why I blend all my meals into smoothies …” Sommige van ons sal met Jarod Kintz se woorde kan identifiseer. Maaltye het vir baie van ons slegs ’n manier geword om ons liggaam te voed. Ek wonder soms hoe sal dit wees as ons anders oor ons maaltye begin

In die debat oor selfdegeslagverhoudinge word die Bybel gereeld ingespan as die begronding hoekom gays en lesbiërs nie dieselfde regte en voorregte as hulle heteroseksuele broers en susters mag hê nie. Die benaming “shooter texts” vir die ses tekste wat dikwels in die gesprek oor homoseksualiteit gebruik word (Gen 19, Lev 18:22 en 20:13; Rom

Wanneer ’n mens in onseker tye leef, is ons natuurlike reaksie om te gryp na ou maniere van dink en doen. Ten minste weet ek dan wat ek het en op ’n manier gee dit aan my sekerheid om by die ou dinge te bly. Niemand van ons hou van die ongemak wat kom saam