So aan die begin van ’n nuwe jaar, in die gees van die viering van Epifanie en met die NG Kerk waar ons as kollegas sommer uit die staanspoor weer (steeds) kragtens “klagtes” met en oor mekaar praat, gaan my gedagtes onwillekeurig na die boek Jesaja toe. Wat my oog tydens die lees weer vang, […]

Anders as die bekende vertellings van Jesus se geboorte in Matteus en Lukas is die Kersverhaal in Openbaring grootliks vergete. Dit gee egter ’n belangrike perspektief op die betekenis van Kersfees. Terwyl Maria se seun in Matteus deur Herodes bedreig word, en in Lukas deur die Romeinse sensus beïnvloed is, is die bedreiging in Openbaring

Die boek Haggai dra die naam van die profeet wie se boodskap daarin opgeteken is. Moontlik beteken die naam “Op ’n feesdag gebore”, maar ons is nie seker nie. Haggai is die tweede kortste boek in die Ou Testament en is die tiende boek in die Dodekapropheton of “Boek van die Twaalf”. Die boek Haggai

In sy studie van die Nuwe Testament se siening van vriendskap, Virtuous friendship, gee Douglas Hume ’n interessante uitleg van die gelykenis van die barmhartige Samaritaan (Luk 10:25-37). Hume lees die gelykenis teen die hedendaagse afname in betekenisvolle vriendskappe om te ontdek wat dit ons oor die aard van vriendskap kan leer. Sy fokus op

Die afgelope week kom ek op ’n ou argeologiese artikel af. Dit handel oor Gabriel Barkai en Judy Hadley wat in 1979 twee klein silwer amulette by Ketef Hinnom net buite die Ou Stad van Jerusalem ontdek het. Die amulette is van dun velle silwer gemaak en is in klein rolletjies opgerol en om die

In ’n hoofstuk oor die geestelike dimensie van geloof in die Matteusevangelie maak Nijay Gupta verskeie insiggewende opmerkings oor geloof in Jesus. Hy begin deur op te merk dat Jesus se beklemtoning van die noodsaaklikheid om te glo in Matteus ietwat onverwags is in die lig van die Ou Testament. Die Ou Testament verwys naamlik

Daar word van tyd tot tyd ontstellende aantygings van binne die Nederduitse Gereformeerde Kerk teen dié kerk gemaak en dikwels met name teen die Algemene Sinode. Daar word onder meer bedenkinge oor die handhawing van getrouheid aan die Skrif uitgespreek, terwyl daar ook verwys word na die “liberale teologie” van die Algemene Sinode. Wanneer ons

In die navorsing oor die vier Evangelies is daar reeds in die negentiende eeu daarop gewys dat daar groot verskille tussen die Johannesevangelie en die ander drie Evangelies is. So vermeld Johannes geen van Jesus se gelykenisse, die instelling van die nagmaal of sy verheerliking nie. Op sy beurt vermeld net Johannes dat Jesus die

Verwysings na die “Heilige Gees” kom dikwels in die Nuwe Testament, maar slegs drie maal in die Ou Testament voor. Laasgenoemde drie plekke is Jesaja 63:10, 11 en Psalm 51:13.   Al drie is tekste wat post-eksilies, met ander woorde laat gedateer word. Die woord “gees” en verwysings na die “Gees van God”, of “Gees

In ’n onlangse artikel bespreek die Amerikaanse teoloog Benjamin Burkholder die belangrike debat oor wat die doel van Jesus se lewe en dood was. Sommige uitleggers beklemtoon dat Jesus se dood hoofsaaklik verstaan moet word as die wyse waarop Hy sondaars se sondes vergewe het. Ander beklemtoon weer sy verkondiging van die koms van die

Genesis 9:8-17 word allerweë beskou as die slot van die Bybelse vloedverhaal. Eintlik moet ons sê “vloedverhale”. Van die vroegste tye in die navorsingsgeskiedenis het noulettende lesers besef dat Genesis 6:5 – 9:17 die integrasie van twee vloedverhale uit ou-Israel se tradisie verteenwoordig. Die een is in priesterkinge en die ander in nie-priesterkringe oorgelewer. Genesis

Matteus 27:51-53 is een van die moeilikste tekste in die Nuwe Testament om te verklaar. Die berig, wat net by Matteus voorkom, vermeld dat met Jesus se dood sekere grafte in Jerusalem geopen is en dat baie ontslape heiliges opgewek is. Hulle het vervolgens ná Jesus se opstanding uit hulle grafte gekom en Jerusalem binnegegaan.

In die Nuwe Testament is geestelike onderskeiding, net soos vir gelowiges vandag, ’n belangrike aangeleentheid.  In verband skryf André Munzinger in sy Discerning the spirits: Theological and ethical hermeneutics in Paul dat Paulus op ’n veelvoud van wyses oor onderskeiding skryf.  In 1 Korintiërs 12–14 verskaf Paulus byvoorbeeld ’n drieledige kriteria vir die gemeente in

Terwyl hierdie bydrae geskryf word, woed die oorlog tussen Rusland en Oekraïne steeds, terwyl ons Suid-Afrikaanse gemeenskap bly steier onder stygende lewenskoste, toename in armoede, ontbloting van meer korrupsie, protesaksies, misdaad, geweld, rassespanning en so meer. Die ontstellende is dat dit binne die NG Kerk oënskynlik nie veel anders daaraan toe gaan nie. Daar woed

Baie van ons het grootgeword met Matteus 22:34-40 of Lukas 10:25-28 wat dikwels in ’n erediens in plaas van Eksodus 20 of Deuteronomium 5 as samevatting van die Wet gelees is. Soms het ’n dominee, wanneer hy die Lukas-weergawe van die samevatting van die Wet lees, verder gegaan en Lukas 10:29-37 ook gelees. In laasgenoemde

In die Grieks-Romeinse wêreld is oor eeue nagedink oor die aard van die mens. Een van die vrae waaroor nagedink is, was waaruit “die self” saamgestel is wat een persoon van ’n ander onderskei. Lees ook: Alle Dinkstof-bydraes van 2021 Die vraag word weerspieël in die bekende spreekwoord “Ken jouself” wat in die tempel van